CFD – jak działa kontrakt na różnicę cenową
CFD to jeden z najpopularniejszych instrumentów wśród współczesnych inwestorów. Jak działa CFD? Na co zwrócić szczególną uwagę? Jak zacząć skuteczny handel CFD?
- CFD to kontrakt na różnicę kursową. To instrument pochodny, który opiera się na aktywach bazowych: surowcach, akcjach, kryptowalutach itp.
- Pozwala obstawiać spadki lub wzrosty cen aktywów bez konieczności posiadania pełnej kwoty na utrzymanie pozycji.
- Aby inwestowanie w CFD było skuteczne trzeba dobrze zrozumieć podstawowe pojęcia, takie jak spread, swap, overnight, wolumen, wartość kontraktu czy depozyt zabezpieczający.
Co to jest kontrakt CFD?
CFD to skrót od angielskiego “contract for difference”, czyli kontrakt na różnicę w kursie instrumentów finansowych. Stanowi instrument pochodny, co oznacza, że jest oparty na zachowaniu się aktywa bazowego. Jeśli jest uzależniony od kursu ropy, to jest to CFD na ropę – której spadki lub wzrosty determinują zachowanie się notowań CFD. Jeżeli kupisz lub sprzedasz taki kontrakt używając dźwigni, to nie musisz posiadać pieniędzy na pokrycie całej wartości transakcji, ale będziesz ponosił zysk lub stratę wynikającą ze zmiany kursów ropy.
Jeżeli cena ropy naftowej wzrośnie o 5%, to kontrakt zarobi dokładnie tyle, ile będzie wynosiła różnica kursowa pomnożona przez wielkość pozycji. Dokładnie tak samo dzieje się w przypadku spadku cen ropy naftowej – gdy inwestor obstawił pozycję długą różnice kursowe wyznaczają wielkość straty. Warto zapamiętać jedną, kluczową rzecz – wysokość zysków lub strat determinuje różnica między ceną otwarcia pozycji a ceną zamknięcia. Kontrakty CFD możesz zawierać na wiele aktywów, m.in. na indeksy, surowce, kruszce, akcje, waluty, kryptowaluty.
Jak dokładnie działa CFD?
To jak działa kontrakt CFD można wyjaśnić w prosty sposób na przykładzie pozycji zajmowanej przez inwestora. Ma on do wyboru dwie możliwości:
- pozycję krótką – pozwala zarabiać na spadkach kursu danego aktywa, na którym opiera się kontrakt CFD,
- pozycję długą – jest całkowitym przeciwieństwem pozycji krótkiej. Przynosi zyski tylko i wyłącznie, gdy wzrasta cena notowań aktywu.
CFD nie jest instrumentem notowanym na parkiecie giełdowym. Nie może być kupowany lub sprzedawany przez wielu inwestorów jednocześnie. Ma charakter indywidualny, w którym inwestor zawiera umowę z brokerem oferującym dostęp do narzędzi i do rynku. Często spotkasz się z określeniem, ze rynek kontraktów CFD jest pozagiełdowy (OTC, over-the-counter-market). Oznacza to, że nie posiada jednej siedziby, tak jak jest to w przypadku giełdy papierów wartościowych. Rynek kontraktów CFD tworzą brokerzy, którzy pośredniczą w transakcjach handlowych.
CZYTAJ RÓWNIEŻ: CFD opinie o handlu kontraktami na różnice
Przykład kontraktu CFD na XTB – co warto wiedzieć, zawierając kontrakt na różnicę cenową?
Język, który opisuje złożone zależności w instrumentach CFD jest najeżony branżowym słownictwem i trudnymi terminami. Aby poruszać się pewniej w świecie kontraktów różnicowych, warto poznać najbardziej podstawowe pojęcia. Od ich znajomości zależy powodzenie wielu transakcji. Lepsze zrozumienie jest możliwe dzięki przedstawieniu tych pojęć na konkretnym przykładzie.
Przykład kontraktu CFD na platformie XTB:
Poniżej przedstawiono terminy, które są związane z transakcją z platformy XTB:
- Wolumen – ilość jednostki instrumentu, na jaką opiewa kontrakt,
- Wartość kontraktu – przedstawia całkowitą wartość pozycji jaką zawarł inwestor,
- Depozyt zabezpieczający – kwota, jaka jest zamrażana na rachunku przez brokera. Służy do pokrywania ewentualnych strat jakie może ponieść inwestor,
- Spread – różnica pomiędzy ceną kupna instrumentu, a jego ceną sprzedaży. Im mniejszy spread, tym niższy koszt transakcji.
- Prowizja – kwota, jaką pobiera broker w zamian za pośrednictwo w transakcji – w tym przypadku występuje brak opłat,
- Dzienny swap – dodatkowa opłata, jaką broker nalicza za utrzymanie pozycji za każdy dodatkowy dzień,
- Stop loss – narzędzie do zamykania pozycji w przypadku, gdy inwestor osiąga stratę; służy do ich ograniczenia,
- Take profit – działa tak samo jak stop loss, tyle że zamyka pozycję, gdy cena notowań osiągnie poziom zysków określony przez inwestora,
- Buy – kupno kontraktu CFD na akcje Coca Coli, czyli zajęcie pozycji długiej,
- Sell – sprzedaż kontraktu CFD na akcje Coca Coli, czyli zajęcie pozycji krótkiej.
Przykład kontraktu CFD na Plus500. Czy transakcje zawierane za pomocą innych brokerów bardzo się różnią?
Działając na wielu rynkach inwestorzy spotykają się z odmiennymi sposobami wyrażania tych samych pojęć. Wystarczy nawet pobieżne zapoznanie się z tymi terminami, aby przyswoić sobie najbardziej istotne i fundamentalne kategorie w transakcjach.
Przykład kontraktu CFD na platformie Plus500:
W tym przypadku pokazano terminologię na platformie Plus500:
- wartość jednostki – najmniejsza jednostka, w której jest notowany instrument,
- wymagana marża – opłata niezbędna do otwarcia i utrzymania pozycji,
- zamknij z zyskiem – to inaczej take profit,
- zamknij ze stratą – polski odpowiednik stop lossa,
- dynamiczny spread – jeden z najważniejszych kosztów operacyjnych. Jest to różnica między ceną kupna a sprzedażą instrumentu. Im większa różnica, tym większy koszt,
- czas nocnego finansowania – inaczej overnight – czas handlu pozasesyjnego; podczas nocy,
- nocne finansowanie – kup – koszty otwierania pozycji długiej overnight,
- nocne finansowanie – sprzedaj – koszty otwierania pozycji krótkiej overnight,
- depozyt początkowy – kwota wpłacana przez inwestora przed złożeniem zlecenia,
- depozyt obowiązkowy – minimalny depozyt występujący przy pożyczce pieniędzy na zakup instrumentów u brokera,
- data ważności – okres trwania instrumentu; może być bezterminowy,
- depozyt zabezpieczający – kwota blokowana przez brokera na pokrycie ewentualnych strat,
- prowizja – opłata za usługi brokera,
- dzienny swap – koszt utrzymania pozycji
- buy – otwarcie zlecenia kupna instrumentu CFD,
- sell – otwarcie zlecenia sprzedaży instrumentu CFD
Jak widać, wiele terminów jest zbieżnych, niezależnie od tego na jakiej platformie brokerskiej są zawierane transakcje. Niektóre z nich nie są wykorzystywane przez inwestora i mają charakter opcjonalny.
W jaki sposób otworzyć pozycję na CFD?
Handel na kontraktach różnicowych nie jest taki trudny, jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Możesz spróbować tradingu CFD w kilku podstawowych krokach:
#1 – Wybierz brokera, który spełnia Twoje wymagania
#2 – Załóż rachunek na wybranej platformie brokerskiej
#3 – Wpłać określoną sumę pieniędzy na rachunek inwestycyjny
#4 – Wybierz instrument CFD z dostępnych opcji, jakie występują na rozwijalnej liście
#5 – Określ parametry transakcji – wolumen, stop loss, datę ważności itp.
#6 – Wybierz charakter transakcji – pozycję krótką (granie na spadki) lub długą (granie na wzrosty) i otwórz pozycję
#7 – zamknij pozycję, gdy osiągniesz pożądany poziom cenowy
Jak działa CFD – podsumowanie kluczowych kwestii
Reasumując, kontrakt CFD jest potężnym narzędziem, które daje skutecznemu inwestorowi wiele korzyści. Mechanizm dźwigni pozwala to na kontrolowanie dużo większej pozycji niż posiadany kapitał. Umożliwia otwieranie pozycji długich i krótkich – czyli zarabiania na wzrostach lub spadkach. Wiedza inwestora na temat najistotniejszych kosztów CFD jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu. Samo otwarcie pozycji jest proste i możliwe do wykonania w kilku podstawowych krokach.
Jeśli się uczysz, zacznij z niską dźwignią. Najczęściej, dźwignia zależy od rynku, na którym inwestujesz, a także od kwoty, którą zamierzasz zainwestować. Wyszukaj instrumenty, które powalają zastosować mały lewar (np. 1:2) a następnie rozwijaj się we własnym tempie. Zastosowanie dużej dźwigni zaraz na początku inwestowania jest bardzo ryzykowne.
